Szlaki turystyczne w Gminie Ruciane Nida

Szlaki turystyczne w Gminie Ruciane Nida

ŚCIEŻKA ROWEROWA PĘTLA BEŁDANY
 
Oznaczenie: kolor czerwony

Pętla Bełdany jest trzecią pod względem długości ścieżką rowerową gminy Ruciane-Nida. Całość trasy liczy 39,3 kilometra. Może być ona nieco dłuższa, gdy zdecydują się Państwo odwiedzić przy okazji Mikołajki.
Tradycyjnie ścieżka bierze swój początek w Centrum Informacji Turystycznej i Promocji Gminy w Rucianem-Nidzie (0,0 km). Proszę skorzystać z pomocy pracujących tam osób. Służą one Państwu wszechstronną informacją nie tylko dotyczącą ścieżek rowerowych.

Za centrum od razu skręcamy w prawo w ul. Mazurską kierując się do Guzianki, a dalej Wejsun. W Guziance na skrzyżowaniu jedziemy zgodnie z przebiegiem głównej drogi, tj. skręcając delikatnie w prawo (1,2 km). Po około 500 metrach na naszej drodze śluza w Guziance. Warto zatrzymać się tu choć na chwilę i poobserwować zmagania wodniaków z różnicą w poziomach wody w jeziorach. Za śluzą trzymając się wciąż głównej drogi podążamy do Wejsun.

Na pierwszym skrzyżowaniu we wsi skręcamy w lewo (6,5 km), na kolejnym 200 metrów dalej również w lewo kierując się na Popielno. Tuż za Wejsunami mijamy mały mostek i wyjeżdżamy na łąki. Po prawej stronie w oddali, widoczny jest zabytkowy wiatrak, ułatwiający usuwanie wody z rowów melioracyjnych. po lewej stronie mijamy Onufryjewo, osadę założona przez staroobrzędowców. Za wsią znów wjeżdżamy w las. Tu spotyka nas niespodzianka. Wjeżdżamy do rezerwatu konika polskiego, przez urządzenie zapobiegające wydostaniu się tych zwierząt na wolność (9,5 km). Jest to swego rodzaju mała betonowa fosa, na wierzchu której leżą stalowe rury. Na terenie rezerwatu należy tak się zachować, by nie przeszkadzać „gospodarzom” tego rezerwatu – konikom polskim. Na terenie rezerwatu przygotowano dwa parkingi leśne. Przez pierwszy z nich przebiega ścieżka dydaktyczna „Smolak”, gdzie ustawiono tablicę informacyjną dotyczącą Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Mazurskie” (12,2 km). Kolejny parking mijamy 400 metrów dalej. Zbudowano na nim małą wiatę ze stołem i ławkami. Chętni mogą się tu zatrzymać na posiłek. W rezerwacie poruszamy się ciągle drogą asfaltową. Wyjeżdżając z lasu doświadczalnego Polskiej Akademii Nauk znów musimy pokonać „rurki” (15,2 km). Na skrzyżowaniu tuż za nimi skręcamy w lewo kierując się na Wierzbę. Chętni mogą skręcić w prawo, by zwiedzić położoną kilometr dalej Stację Badawczą Polskiej Akademii Nauk.

Na Wierzbie czeka nas przeprawa promowa. Prom znajduje się na końcu drogi, którą jedziemy. Kursuje w sezonie letnim co około godzinę. Opłata za prom nie jest wielka i waha się w granicach kilku złotych. Sama przeprawa trwa 10 – 15 minut. Gdy już dotrzemy na przeciwległy brzeg ruszamy dalej szeroką gruntową drogą. Tuż za promem po prawej stronie drogi można zatrzymać się na parkingu położonym nad samym jeziorem. Gruntowa droga prowadzi nas w kierunku Mikołajek. Na trasie po lewej stronie drogi mijamy ogromny głaz poświęcony Miłoszowi (16,3 km). 4 km dalej pojawiają się pierwsze zabudowania Mikołajek. Po lewej stronie napotykamy skrzyżowanie (20,3 km), przy którym stoi duży niebieski głaz ze strzałkami i nazwami miejscowości. Zgodnie ze wskazówkami kierujemy się na Iznotę. Chętni, którzy chcieliby zobaczyć Mikołajki powinni pojechać prosto, by po krótkiej chwili dotrzeć do drogi asfaltowej (20,8 km), tu skręcając w prawo dojeżdżamy do Mikołajek.
Skręciwszy w lewo na Iznotę jedziemy wprost do wsi.

Po drodze zwraca uwagę duża liczba ostoi dla zwierzyny, która szczególnie upodobała sobie tutejsze lasy. Na trasie można zatrzymać się przy powalonym drzewie, obok którego leśnicy ustawili tablicę ilustrującą procesy jakim podlega (26, 3 km). Po wjeździe do Iznoty, jadąc główną drogą docieramy do mostu na rzece Krutyni. Tuż za nim napotykamy skrzyżowanie (28,4 km). Skręcamy na nim w lewo kierując się zgodnie z podpowiedzią drogowskazu (niebieski kamień) na Wygryny. Tuż za wsią kończy się asfalt i znów jedziemy gruntową drogą. Doprowadzi nas ona wprost do Wygryn. Po drodze napotkamy trzy piękne śródleśne jeziorka. Dojeżdżamy do Wygryn. Tu na skrzyżowaniu przy sklepie jedziemy prosto (35,3 km). Trzymając się głównej drogi, która z asfaltowej zmienia się w gruntową przejeżdżamy przez całą miejscowość i wjeżdżamy do lasu. Część tego odcinka wiedzie nad brzegiem jeziora Bełdany. Po kilkunastu minutach docieramy do skrzyżowania w Guziance (38,1 km). Tam jedziemy prosto, wjeżdżając na asfalt. Jedziemy ulicą Mazurską, wraz z którą docieramy do Centrum Informacji Turystycznej zamykając pętlę.

Ścieżka ta nie jest może najkrótsza, ale przy zachowaniu spokojnego tempa, nawet weekendowy rowerzysta bez problemu da sobie radę.

ŚCIEŻKA ROWEROWA PĘTLA NIDZKA
 
Oznaczenie: kolor niebieski

Pętla Nidzka jest najdłuższą w tej chwili ścieżką rowerową gminy Ruciane-Nida. Liczy 49 kilometrów. Jest to ścieżka refleksyjna, gdyż jak żadna inna prowadzi przez tereny, na których spotkanie dużej liczby ludzi jest mało prawdopodobne. Przy okazji rada dla chętnych do wycieczki Pętlą Nidzką. Proszę zaopatrzyć się w pompkę do roweru i łatki do dętek, gdyż awaria może nastąpić w najmniej odpowiednim miejscu, a będąc w głębokim lesie nie będziemy mieli do kogo zwrócić się o pomoc.

Zgodnie z tradycją Pętla Nidzka swój początek ma w Centrum Informacji Turystycznej w Rucianem-Nidzie (0,0 km). Stąd wyruszamy w trasę. Początkowo jedziemy główną ulicą Rucianego – Dworcową. Po 400 metrach na skrzyżowaniu skręcamy w prawo kierując się do centrum w Nidzie (0,4 km). Jadąc Aleją Wczasów dojeżdżamy do drugiej części miasta, gdzie napotykamy mostek, za którym droga rozwidla się (2,2 km). My kierujemy się na lewo w ulicę Wiejską. Po 600 metrach droga łukiem zakręca w prawo, my natomiast jedziemy prosto kierując się w ul.Żeglarską (zgodnie z drogowskazem). Na ulicy tej nawierzchnia asfaltowa ustępuje miejsca gruntowej. Trzymając się tej drogi wjeżdżamy do lasu i po kilkuset metrach dojeżdżamy do zjazdu do Ośrodka Wypoczynkowego „Pod Dębem”. Na tamtejszym skrzyżowaniu skręcamy w prawo (4,0 km). Na kolejnej krzyżówce pod linią wysokiego napięcia kierujemy się na lewo (4,3 km). Drogą tą docieramy do kolejnej, wiodącej do Krzyży i Karwicy. Kierujemy się tu w lewo wjeżdżając na wymienioną drogę. Jest ona bardzo szeroka i o dość dobrej nawierzchni.

Po kilku kilometrach docieramy do leśnej drogi wiodącej w lewo do muzeum w Praniu (8,3 km). Skręcamy w nią. Po chwili droga do muzeum znów zakręca w lewo, my natomiast jedziemy prosto. Po 200 metrach skręcamy w drugą drogę po prawej stronie. Jest to wąski leśny dukt. Wraz z nim dojedziemy do trochę większej leśnej dróżki (9,6 km). Proszę w tym miejscu dokładnie śledzić oznakowanie ścieżki. Jadąc wspomnianą leśną dróżką mijamy skrzyżowania, przez które jedziemy prosto zgodnie z oznakowaniem. Tuż przed wjazdem na żużlową drogę prowadzącą do Krzyży, możemy skręcić tu w lewo, by po ok. 100 metrach dojść do uroczego, leśnego jeziorka (10,5 km). Wracajmy jednak na trasę wycieczki. Po 100 metrach od skrętu do jeziorka, nasza leśna dróżka łączy się ze wspomnianą żużlową drogą. Skręcając w lewo wjeżdżamy na nią, dojezdżając do Krzyży. We wsi skręcamy w pierwszą drogę w prawo. Po chwili kończy się asfalt i droga staje się gruntowa. Tuż za Krzyżami znów docieramy do rozjazdu (12,2 km). Na nim zgodnie z oznakowaniem skręcamy w lewo. Ten odcinek ścieżki prowadzi nad jeziorem Nidzkim. Po kilkuset metrach chętni mogą skręcić na widoczną po lewej stronie bindugę „Bobrowa”, by tam podziwiać szerokie wody perły jezior mazurskich. Kierując się dalej dojedziemy do drogi prowadzącej do Karwicy (13,8 km). Wjeżdżamy na nią i kierujemy się do wsi. Po opuszczeniu lasu widać już pierwsze zabudowania miejscowości. We wsi dojedziemy do asfaltowej drogi biegnącej prostopadle od naszej „gruntówki” i skręcając w lewo wjeżdżamy na asfalt. Wraz z nim opuszczamy wieś. Za nią, na krzyżówce skręcamy zgodnie z drogowskazem na Drapacz i Przerośl (15,3 km). Droga, którą jedziemy, jest szeroka, ale miejscami leży na niej sporo luźnego piasku. Na trasie napotkamy ładny leśny parking z ławeczkami (17,6 km). Miejsce w sam raz na odpoczynek. Kto wolałby odpoczywać podziwiając toń jeziora, musi jechać dalej aż do pola namiotowego „Lasek” (22,2 km). Droga, którą tu dotarliśmy doprowadzi nas do szosy asfaltowej łączącej Pisz z Turoślą. Skręcamy na lewo wyjeżdżając na asfalt (24,8 km). Co prawda nie jest to autostrada, ale po leśnych drogach nawet taka szosa wydaje się cudownie równa. Dojedziemy wraz z nią do dużego skrzyżowania, na którym skręcamy w lewo zgodnie z drogowskazem, kierując się do wsi Wiartel. Kilkaset metrów dalej rozpoczyna się wieś. Przejeżdżamy przez nią, mijając po drodze mały mostek. Około 100 m. za nim przy kościele skręcamy w lewo (32,0 km). Dalej kierujemy się prosto wjeżdżając do lasu. Wraz z początkiem lasu, kończy się asfalt. Po pewnym czasie dotrzemy do krzyżówki, na której skręcimy w prawo obierając kierunek na Czaple (33,0 km). Droga, którą przyjdzie nam jechać, choć jest gruntowa zaskoczyła nas wyjątkowo równą nawierzchnią. Dodatkowo biegnie przez tereny rzadko odwiedzane przez ludzi. Wspaniałe mazurskie knieje i cisza to krótka charakterystyka tego odcinka. Dojeżdżamy do Czapli. Na tamtejszym rozjeździe skręcamy w prawo (39,0 km). W orientacji pomoże nam zielony kamień służący za drogowskaz. Zgodnie z jego wskazaniami kierujemy się na Ruciane, drogą zwaną przez miejscowych „zamordejską”. Po drodze mijamy bardzo sympatyczny parking leśny z obszerną wiatą (41,5 km). Przejeżdżamy jeszcze przez przejazd kolejowy i po około 100 metrach docieramy do drogi nr 58, tuż przy moście w Rucianem (48,4 km). Skręcamy w lewo na most i po około 600 metrach docieramy do Centrum Informacji Turystycznej, gdzie zamykamy pętlę kończąc wycieczkę (49,0 km).

Czas potrzebny do przejechania Pętli Nidzkiej to około 7 – 8 godzin. Trasę tę można szczególnie polecić osobom zaprawionym w rowerowych wojażach, którzy szczególnie cenią sobie ciszę i spokój.

ŚCIEŻKA ROWEROWA PĘTLA SZEROKI BÓR
 
Oznaczenie: kolor żółty

Pętla Szeroki Bór jest najkrótszą ścieżką rowerową naszej gminy. Liczy zaledwie 24 kilometry. Można powiedzieć, że jest idealna dla początkujących rowerzystów lub dla tych, którzy pragną „rozruszać się” przed dalszymi wypadami.

Podobnie, jak i inne ścieżki, także Pętla Szeroki Bór ma swój początek przy Centrum Informacji Turystycznej i Promocji Gminy w Rucianem-Nidzie (0,0 km). Z centrum kierujemy się główną drogą w kierunku Pisza, przejeżdżając przez całe miasto. Za mostem trzymając się ciągle głównej drogi mijamy po prawej zabytkową, działającą do dziś, wyłuszczarnię nasion. Po wyjeździe z miasta skręcamy w pierwszą drogę po prawej stronie, obierając zgodnie z drogowskazem kierunek na Wiartel (1,1 km). Proszę nie zniechęcać się kiepską nawierzchnią. Bruk kończy się po około 300m. Nasza ścieżka w pewnym miejscu przecina linię kolejową. Należy zachować szczególną ostrożność przy przejeżdżaniu przez przejazd. Za przejazdem droga brukowana przechodzi w gruntową.

Po drodze do Szerokiego Boru miniemy dwa leśne parkingi. Pierwszy z ławkami i stołem (4,0 km), drugi tuż przed wsią (5,9 km). Po wjeździe do wsi Szeroki Bór skręcamy w lewo (6,5 km) i kierujemy się na Pisz (zgodnie ze znakami). Dojeżdżamy do drogi nr 58 prowadzącej do Pisza (9,3 km). Przed wjazdem na drogę znów przekraczamy tory kolejowe. Przejeżdżamy drogę nr 58 i kontynuujemy wycieczkę jadąc prosto. Po kilku minutach docieramy do skrzyżowania, gdzie skręcamy w lewo (10,1 km). Podążając tym wąskim, urokliwym leśnym duktem, możemy cieszyć się ciszą i spokojem oraz podziwiać piękno mazurskich lasów. Gruntowa droga wyprowadza nas na asfalt (12,9 km). Tu skręcamy w lewo i kierujemy się do Wejsun. Po minięciu tablicy oznaczającej początek miejscowości, musimy przejechać jeszcze spory odcinek, by znaleźć się w jej centrum. Tam na skrzyżowaniu skręcamy w lewo kierując się na Ruciane-Nidę (17,4 km). Asfaltowa droga wiedzie nas przez wspaniałe lasy, by w końcu wyprowadzić nas tuż przed śluzą w Guziance (22,8 km). Polecam zatrzymać się chociaż na chwilę, by zapoznać się z zasadami funkcjonowania tego zabytku. Ze śluzy jedziemy ulicą Guzianka do skrzyżowania, na którym skręcamy w lewo pod górkę. Wycieczkę kończymy w Centrum Informacji Turystycznej w Rucianem-Nidzie.

Czas potrzebny na przejechanie tej pętli jest bardzo różny i zależny w dużej mierze od kondycji rowerzysty, ale średnio można przyjąć, że należy przeznaczyć na jej pokonanie około 2 – 3 godzin.

ŚCIEŻKA ROWEROWA PĘTLA WOJNOWSKA
Oznaczenie: kolor zielony

Pętla Wojnowska jest drugą pod względem długości ścieżką rowerową w naszej gminie, liczącą 40,2 kilometra. Swój początek bierze w Centrum Informacji Turystycznej i Promocji w Rucianem-Nidzie (0,0 km).

Jadąc ul.Dworcową w kierunku Pisza po około 400 metrach docieramy do skrzyżowania, na którym skręcamy w prawo i po przejechaniu przejazdu kolejowego kierujemy się do drugiej części miasta – Nidy. Po wyjeździe z lasu na naszej drodze napotykamy mostek (2,2 km). Za nim droga rozwidla się, my skręcamy w lewo na ul.Wiejską. Po 600 metrach następne skrzyżowanie (2,8 km). Jedziemy przez nie prosto i z górki wjeżdżamy w ul. Żeglarską. Po pewnym czasie asfalt przechodzi w drogę gruntową. Mijamy ostatnie zabudowania i wjeżdżamy w las. Na skrzyżowaniu przy Ośrodku Wypoczynkowym „Pod Dębem” skręcamy w prawo (4,0 km). Na kolejnym pod linią wysokiego napięcia w lewo (4,3 km). Po 600 metrach wyjeżdżamy na dużą gruntową drogę prowadzącą do Krzyży i Karwicy. Droga ta doprowadza nas do skrętu na Ośrodek Wypoczynkowy „Polfa”, który mijamy. Za nim główna droga skręca łagodnie w lewo, my zaś jedziemy prosto (6,9 km). Po 100 metrach kolejna krzyżówka, na której skręcamy w prawo. Droga w pewnym miejscu krzyżuje się z torami kolejowymi. Bardzo proszę o zachowanie należytej ostrożności na przejeździe. Leśny dukt, którym jedziemy, doprowadza nas do asfaltowej drogi Szczytno – Ruciane-Nida (10,9 km), gdzie skręcamy w lewo w kierunku Szczytna. Na pierwszym dużym skrzyżowaniu skręcamy w prawo na Uktę, kierując się stojącymi tam znakami drogowymi (13,6 km). Po 700 metrach kończy się las i rozpoczyna wieś Wojnowo. Na początku wsi możemy skręcić w lewo kierując się do klasztoru staroobrzędowców (14,3 km). W środku wsi po prawej stronie molenna, czyli dom modlitwy staroobrzędowców (numer domu 51). Jadąc dalej przez wieś docieramy do skrzyżowania (16,0 km). Trasa naszej wędrówki biegnie prosto, lecz zachęcamy do skrętu w prawo, by po około 200m dojechać do prawosławnej cerkwi. Po zapoznaniu się z tym wspaniałym zabytkiem wracamy na właściwą trasę. Jadąc asfaltem po lewej stronie widoczna jest rzeka Krutynia, a na niej most (16,6 km), który przekraczamy. Na skrzyżowaniu, tuż za nim skręcamy w lewo na wąską gruntową drogę. Ten bardzo malowniczy odcinek trasy (szczególnie jesienią), wiedzie nas przez pola.

Po 100 metrach kolejne skrzyżowanie (16,7 km). Skręcamy tu w prawo na wąską, uroczą, wiejską dróżkę. Doprowadzi nas ona poprzez łąki i pastwiska do wsi Gałkowo. Docieramy do skrzyżowania (20,1 km). Skręcamy tu w prawo. Po około 200 metrach kolejny rozjazd. Kierujemy się w lewo na asfaltową drogę, która prowadząc przez wieś Gałkowo, pozwoli dotrzeć do skrzyżowania z drogą nr 610 Piecki – Pisz (21,7 km). Przecinamy główną drogę i wjeżdżamy w las. Bardzo proszę o zachowanie szczególnej ostrożności podczas przekraczania tej drogi. Na najbliższym rozjeździe skręcamy w prawo (22,2 km). Przejeżdżając przez niewielkie zabudowania znów podążamy polami. Po kilkuset metrach ponownie rozjazd (z charakterystyczną amboną myśliwską), na którym skręcamy w lewo. W oddali widać zabudowania Parku Dzikich Zwierząt Kadzidłowo. Na zwiedzanie parku musicie Państwo zarezerwować sobie nieco czasu. Naprawdę warto! Dodatkowo można zwiedzić zabytkowe chałupy mazurskie i odwiedzić „Oberżę pod Psem”.

Na krzyżówce w Kadzidłowie skręcamy w prawo (23,7 km). Po 300 metrach przy młodniku skręcamy w lewo w wąską i niepozorną leśną dróżkę. Doprowadzi nas ona do asfaltowej drogi prowadzącej do Mikołajek. Po dojeździe do niej skręcamy na asfalt w lewo (24,7 km). Nie będziemy jednak jechać nim zbyt długo. Za około kilometr skręcamy w prawo na drogę do Iznoty, zgodnie z drogowskazem (25,8 km). Po drodze do Iznoty mijamy wieś Nowy Most. W niej przekraczamy, po raz kolejny dziś, rzekę Krutynię. Docieramy do Iznoty. We wsi na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w prawo kierując się na Wygryny, zgodnie z drogowskazem w postaci niebieskiego kamienia (29,3 km). W niewielkiej odległości od wsi po prawej stronie małe śródleśne jeziorko (30,4 km). Droga, którą jedziemy jest co prawda gruntówką, ale o dość dobrej nawierzchni. Po kilkuset metrach znów leśne jeziorka, ale tym razem po obu stronach drogi (31,1 km). Na trasie wieś Wygryny (35,2 km). Droga gruntowa przechodzi w asfaltową. Na skrzyżowaniu we wsi skręcamy w lewo (36,2 km). Trzymając się głównej drogi przejeżdżamy przez wieś. Po drodze mijamy mostek na rzece Nidce. Wyjechawszy ze wsi podążamy gruntową drogą przez las w kierunku Rucianego-Nidy. Droga, którą jedziemy w swej końcowej części wiedzie nad jeziorem Bełdany. Dojechawszy do krzyżówki w Guziance jedziemy prosto, wjeżdżając na asfalt (39,0 km). Pętlę zamykamy w Centrum Informacji Turystycznej w Rucianem-Nidzie (40,2 km).

Przejechanie całej pętli zajmie nam około 5 – 6 godzin, ale należy zarezerwować sobie cały dzień. Moc atrakcji jakie napotkamy po drodze, sprawią, że z pewnością nasza wycieczka nieco się wydłuży.

Źródło: Centrum Informacji Turystycznej i Promocji w Rucianem - Nidzie

POWRÓT