.:SZLAKI KAJAKOWE W POWIECIE PISKIM:.

.:SZLAKI KAJAKOWE W POWIECIE PISKIM:.

SPŁYW RZEKĄ PISĄ - 26 km

Szlak łatwy, brak stałej bazy noclegowej, w górnej i dolnej części sporo dogodnych miejsc biwakowych. Szlak o charakterze typowo nizinnym, miejscami malowniczy. Najciekawszy odcinek górny i dolny - z terenami leśnymi i niewielkimi wyniesieniami terenu. Na całym odcinku Pisa wije się i silnie meandruje.

0,00 km
Początek szlaku na wypływie z jez. Roś. Na lewo od wypływu pole biwakowe.
0,80 km
Most kolejowy w Piszu na trasie Szczytno - Ełk.
1,10 km
Most drogowy na trasie nr 644 Łomża - Giżycko w Piszu. Z Pisza połączenie kolejowe do Ełku i Olsztyna oraz autobusowe we wszystkich kierunkach.
6,00 km
Po lewej miejsce biwakowe oraz ujście rzeczki Szparki.
17,30 km
Most drogowy. Nieco wcześniej, na lewym brzegu, dogodne miejsce biwakowe.
26,00 km
Most drogowy w Jeżach, po lewej wieś.

SPŁYW JEZIORAMI ŚNIARDWY, BIAŁOŁAWKI, KOCIOŁ I ROŚ

Jest to szlak łatwy, jednak na spływ decydujemy się tylko przy ładnej bezwietrznej pogodzie. Znaczna część trasy biegnie jeziorami i o ile małe jeziora są dość bezpieczne, o tyle Śniardwy, które jest jeziorem płytkim, w zaledwie kilkanaście minut potrafią rozhuśtać dwumetrowe fale. Długość trasy 48,7 km. Czas na przepłynięcie 3 dni.

SZLAK KAJAKOWY RZEKI KRUTYNI

Szlak kajakowy rzeki Krutyni należy do najpiękniejszych i najpopularniejszych nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. Biegnie przez najbogatszy przyrodniczo teren pojezierzy naszego kontynentu. Ponad 100-kilometrowy szlak składa się z 20 jezior oraz 10 rzek i rzeczek wtopionych w północną część Puszczy Piskiej, największego zwartego kompleksu leśnego Pojezierza Mazurskiego. Swą nazwę wziął od właściwej rzeki Krutyni liczącej około 26 km. długości, wypływającej z jeziora Krutyńskiego i wpadającej do jeziora Gardyńskiego. Szlak prowadzi przez teren z bardzo urozmaiconą rzeźbą pochodzenia polodowcowego. Występują tu liczne wzgórza morenowe, pomiędzy którymi znajdują się dolinki i zagłębienia często zabagnione lub zatorfione. Najwyższe wzniesienie w dorzeczu Krutyni o wysokości 211 m.n.p.m. znajduje się koło wsi Warpuny, a najniższe położone są na końcowych odcinkach szlaku przy jeziorze Bełdany na wysokości 116 m. n.p.m. Bogata przyroda dorzecza Krutyni chroniona jest w 8 rezerwatach przyrody: ”Piłaki”, „Czaplisko-Ławny Lasek”, „Królewska Sosna”, „Krutynia”, „Zakręt”, „Krutynia Dolna”, „Pierwos”, „Strzałowo” i pobliskim rezerwacie „Jezioro Nidzkie”, a walory krajobrazu i wartości kulturowe podlegają ochronie w Mazurskim Parku Krajobrazowym. Szlak kajakowy rzeki Krutyni przemierzał Melchior Wańkowicz w latach30-tych XX w. i opisał w swojej słynnej powieści „Na tropach Smętka”. Jednak najtrafniej uroki tej rzeki potrafił streścić w dwóch zdaniach działacz i pisarz mazurski Karol Małłek mówiąc, że jest „Mazurskim Gangesem”, a więc rzeką o cechach mistycznych oraz, że „kto nie widział Krutyni, ten nie widział Mazur”. Szlakiem Krutyni płynął w latach 50-70-tych Karol Wojtyła - Papież Jan Paweł II.

Źródło: www.ruciane-nida.pl

SZLAK KAJAKOWY KRUTYŃ- UKTA 13,5 km

We wsi Krutyń mijamy mostek i kilometr dalej, przepływamy pod następnym mostem w Krutyńskim Piecku, wpływając na rozlewisko przed młynem w Zielonym Lasku. Tu przenosimy sami kajak ok. 70 m z prawej strony. Poniżej młyna rzeka jest wartka płytka, płynie wśród nadbrzeżnych zadrzewień i zarośli. W korycie częste są duże kamienie z czerwonymi plamami krasnorostów. Przy trzech zadrzewionych wyspach tego odcinka Krutyni możemy obserwować duże ptaki - tracze nurogęsi z haczykowato zakrzywionymi na końcu dziobami i odstającymi z tyłu na głowie piórkami. Po minięciu mostu drogowego we wsi Rosocha, rzeka zmienia kierunek z południowego na północno-wschodni oraz zmienia swój charakter z rzeki wartkiej i płytkiej na głęboką i leniwą. Po 3 km na wysokości wsi Wojnowo wpływamy na odcinek otoczony szerokim pasem trzcinowisk (w większości własność Fundacji Mazurskiego Parku Krajobrazowego i Dorzecza Krutyni) i jeśli nie przeoczymy z prawej strony małego dopływu Krutyni zwanego Dusianką, to możemy dopłynąć nim do jeziora Duś i odwiedzić klasztor rosyjskich starowierców z interesującym ikonostasem w Wojnowie. W tej wsi znajduje się ponadto molenna starowierców i drewniana cerkiew prawosławna. Po minięciu jedynego drewnianego mostu na Krutyni, płynąc wśród pastwisk dopływamy do dużej wsi Ukta ze sklepami, barami, pocztą i dobrze urządzonym polem namiotowym pana Kazimierza Wajsa na prawym brzegu, przed mostem drogi Mrągowo - Pisz. Po minięciu mostu drogowego, przepływamy obok ruin kamiennego mostu kolejowego dopływając do stanicy wodnej PTTK w Ukcie, położonej na prawym brzegu rzeki.

Źródło: www.ruciane-nida.pl

SZLAK KAJAKOWY UKTA- NOWY MOST 7 km

Krutynia, między Uktą a osadą Nowy Most należy w całości do rezerwatu przyrody „Krutynia Dolna" o pow. 1000 ha. Dwukilometrowy fragment rzeki poniżej Ukty, zwany jest popularnie „Małą Amazonką", z uwagi na liczne powalone pnie drzew, co nadaje całej scenerii egzotyczny charakter. Dalej, aż do Nowego Mostu rzeka charakteryzuje się niedostępnymi bagnistymi brzegami, licznymi meandrami oraz znaczną głębokością (2-7 m). Koryto rzeczne wypełnia bujna roślinność wodna złożona z rdestnic, wywłóczników, rogatków, żółtych grążeli oraz grzybieni zwanych potocznie „liliami wodnymi". W tym rejonie możemy zaobserwować krążącego orlika krzykliwego, kanię rudą oraz czaplę, a z dużych ssaków - dzika, jelenia i łosia. Cała dolina obramowana jest starymi sosnowo-dębowymi lasami. Stanica wodna w Nowym Moście znajduje się na prawym brzegu rzeki ok. 300 m poniżej lokalnego mostu.
 

Źródło: www.ruciane-nida.pl

SZLAK KAJAKOWY NOWY MOST- KAMIEŃ 10 km

W dół od Nowego Mostu rzeka prostuje swój bieg, płynąc leniwie przez rozległe trzcinowiska obramowane z prawej strony starodrzewiem sosnowym. Płyniemy teraz przez następny rezerwat przyrody „Pierwos" (ok. 600 ha), który oprócz ujściowego odcinka Krutyni obejmuje jej lewy dopływ - rzeczkę Pierwos i małe jezioro o tej samej nazwie. Po 4 km wpływamy na Jezioro Gardyńskie należące już do wcześniej wspomnianego rezerwatu „Krutynia Dolna". Tu kończy bieg małą deltą właściwa rzeka Krutynia. Przy odrobinie szczę-ścia możemy zobaczyć nad jeziorem polujące rzadkie ptaki drapieżne - bielika i rybołowa. Trzymając się prawej strony wpływamy, po krótkim czasie, na śródleśne jezioro Malinówko, a stąd przemierzając zarośnięte trzcinowiskami pełnymi ptactwa wodno-btotnego, zwłaszcza kaczek, przypominające rzekę — jezioro Jerzewko, dopływamy do osady Iznota.Jerzewko przechodzi w ostatni odcinek rzeczny o nazwie Czarna Rzeka, nad którą przebiega lokalny brukowany most. Po 500 m poniżej mostu wpływamy na Zatokę Iznocką rynnowego jeziora Bełdany (941 ha), z masowymi żaglówkami, motorówkami, skuterami wodnymi i statkami turystycznymi. Trzymając się prawego (zachodniego) brzegu dopływamy do stanicy wodnej PTTK w Kamieniu.
 

Źródło: www.ruciane-nida.pl

SZLAK KAJAKOWY RZEKI NIDKI 14, 3 km

ETAP I
Na przepłynięcie rzeki Nidki należy przeznaczyć około 4-5 godzin. Jednak szlak ten nie należy do najłatwiejszych i trzeba przygotować się na pewne utrudnienia. Spływ rozpoczynamy koło oczyszczalni ścieków w Rucianem-Nidzie. Po minięciu oczyszczalni i przepłynięciu około 100-150 m. po prawej stronie widoczne małe zarastające jeziorko. Rzeka zwęża się w tym miejscu osiągając dwa metry szerokości. Po kolejnych 150-ciu m rzeka wpływa w niewielki wąwóz. Płynąc tym odcinkiem należy zwrócić uwagę na resztki drzew znajdujące się w nurcie. Są one niebezpieczne w przypadku wpłynięcia na nie. Na odcinku, którym płyniemy rzeka toczy się bardzo leniwie. Po lewej stronie widoczna mała zatoczka, w której powierzchnia wody pokryta jest rzęsą wodną. Po około 10-15 minutach spływu rzeka osiąga szerokość 4-5m. Dno na tym odcinku jest piaszczyste. Nidka płynie w tym miejscu jarem głębokości 2-3m. Sporo drzew leży w poprzek rzeki, ale możliwym jest przepłynięcie pod nimi. Większość z drzew leżących nad rzeką zostało ścięte przez bobry. Widać na nich wyraźnie ślady siekaczy. Głębokość na tym odcinku około 20-30cm. Nad wodą „zielony dach” z liści nadbrzeżnych olch. Po kolejnych 200m rzeka ponownie zwęża się do około 3m. Po przepłynięciu ponad kilometra na prawym brzegu mijamy „kolumnadę” złożoną z 20-30 potężnych olch. Na odcinku 200m rzeka mocno się spłyca (20 cm). Na lewym brzegu duże topole. Szerokość w tym miejscu około 2m i zmniejsza się. Przy wejściu do przepustu niewielki uskok dna. Jest ono w tym miejscu kamieniste. Głębokość nie przekracza 30cm. Samo przepłynięcie przepustu jest ciekawym doświadczeniem. Ma on wysokość około 1,8m, szerokość 2m, długość przepustu 30-40m. Sklepienie łukowate. Rzeka płynie w nim dość szybko. Za przepustem rzeka skręca na prawo i rozwidla się. Polecamy wybrać prawą odnogę, lewa jest co prawda szersza, ale zarówno na początku, jak i na końcu tarasuje ją drzewo. Rzeka zwęża się do około 2m. Przed mostem drogowym na trasie Mrągowo-Pisz widoczne łachy piasku. Przy braku opadów trzeba się liczyć w tym miejscu z koniecznością przeciągnięcia kajaka. Polecamy wybrać prawą stronę rzeki. Wejście rzeki pod most jestbardzo wąskie. Rzeka silnie zarośnięta, bardzo płytka. Za mostem szerokość wzrasta do 5-6m. Jest głębiej (około 50cm). Po około 200m po prawej stronie widoczna podmokła łąka. Las w tym miejscu znajduje się około 50m od brzegu rzeki. Po 300-350m rzeka silnie zwęża się. Szerokość około 1,5m. Ten odcinek jest bardzo bogaty pod względem florystycznym. Dużo trzciny, tataraku, rozległe stanowiska grzybieni białych. W odległości około 500m od mostu Nidka przypomina dolną Krutynię. Brzegi silnie porośnięte trzciną, której sporo jest również w nurcie rzeki. Widoczność szlaku to około 20-40m. Niekiedy nie wiadomo, gdzie Nidka zakręca, a gdzie płynie prosto. Nie widać dna, które jest silnie porośnięte roślinnością. W dalszym biegu rzeka znów poszerza się do 12-15m. W odległości 1500m od mostu rzeka rozwidla się tworząc piękną wyspę trzcinową. Rzeka na tym odcinku mocno zwalnia. Przemieszczanie się wody można tylko stwierdzić po roślinności, która porasta jej nurt. Po następnych 300m kolejna wyspa z trzcin. Dalej, w odległości 100m napotykamy umocnione brzegi, prawdopodobnie pozostałości po moście. Obecnie w tym miejscu mieszkańcy zbudowali małą kładkę. Bez problemów przepływamy pod nią. Po około 50m za kładką rzeka mocno zarasta.

ETAP II
Wraz z leniwie toczącą swe wody Nidką wypływamy na wody jeziora Wygryńskiego. W tym miejscu jest ono silnie zarośnięte. W oddali widoczne zabudowania Wygryn. Na lewym brzegu jeziora zabudowania i niewielka łąka, natomiast na prawym sporo trzciny. By przepłynąć całe jezioro potrzebujemy około 15-20 minut. Na końcu jezioro znów przechodzi w rzekę. Na obu brzegach duże ilości trzciny. Po prawej stronie stanowisko grzybienia białego. Po około 100m docieramy do mostu. Przed nim po prawej stronie istnieje możliwość zatrzymania się. Przepływając obok mostu warto zwrócić uwagę na pomarańczowe kule zawieszone na linii wysokiego napięcia. Dzięki nim przewody stają się widoczne dla przelatującego ptactwa. Za mostem na lewym brzegu spoglądamy na potężną wierzbę. Szerokość rzeki w tym miejscu osiaga 6m. Po 300m po prawej stronie mijamy wejście do portu Ośrodka Wypoczynkowego „Letni Ogród” i podążając dalej wypływamy na wody jeziora Bełdany (Zatoka Wygryńska). Jest to typowe jezioro polodowcowe, rynnowe. Jego brzegi są wysokie, porośnięte lasem sosnowym. W nielicznych miejscach w obniżeniach terenu króluje olcha z domieszką brzozy. Brzegi porośnięte trzciną. W tym miejscu kajakarze mają do wyboru dwie drogi. Tym, którzy mają dożo sił można polecić kontynuowanie wycieczki do Mikołajek (skręcamy w lewo) lub obranie kursu na Ruciane-Nidę (skręcamy w prawo). Na wodach jeziora Bełdany należy trzymać się blisko brzegu, gdyż akwen jest bardzo szeroki i przy większym wietrze można napotkać duże fale. Zmęczonym można polecić zawinięcie do portu ośrodka „Korektywa” lub „Exploris”. Na szlaku należy również zwrócić uwagę na inne jednostki pływające. W oddali widać już ośrodek NBP „Guzianka”. Na końcu, jeziora skręca w lewo. Z oddali podziwiamy wspaniały zabytek inżynierii hydrotechnicznej śluza Guzianka. Wszystkim kajakarzom zalecamy szczególną ostrożność podczas wpływania do śluzy i zastosowanie się do sygnałów obsługi. Śluzowanie trwa 20-30 min. Do pokonania jest około 2m różnicy poziomów. Przed wpłynięciem do kanału łączącego jeziora Guzianka Mała i Duża zachęcamy do zboczenia ze szlaku i wpłynięcia na piękne wody Małej Guzianki. Płynąc kanałem mijamy ośrodek „Bielanka” i wpływamy na Wielką Guziankę. Trzymając się prawego brzegu kontynuujemy wycieczkę podziwiając wspaniałe wysokie brzegi porośnięte potężnymi sosnami. Amatorom dzikiej przyrody spodoba się znajdująca się na lewym brzegu piękna zatoczka z rzeczką łączącą Guziankę Wielką z małym leśnym jeziorkiem. Na jeziorze spostrzegamy perkozy, a w kanale łączącym jezioro z portem jachtowym kilka par kormoranów.

ETAP III
Po przepłynięciu malowniczego kanału wpływamy do portu w Rucianem-Nidzie. Przed nami Kanał Nidzki z zawieszonymi nad nim mostami drogowym i kolejowym. Płynąc kanałem zwracamy uwagę na bunkier - pozostałość po II wojnie światowej. Podobny bunkier mijaliśmy obok śluzy w Guziance. Kanał Nidzki wprowadza nas na wody jeziora Nidzkiego. Amatorom cichych zatoczek polecamy lewy brzeg. Mijając pole namiotowe „Kowalik” z lewej i położone na malowniczym, porośniętym lasem brzegu ośrodki z prawej strony wpływamy na szerokie wody. Na wprost piękne, porośnięte lasem wyspy. Mijając po prawej ośrodek PTTK bez trudu odnajdujemy ujście rzeczki i wpływamy w nią. Po około 150m dopływamy do mostu drogowego. Tu zachodzi konieczność przeniesienia kajaka, gdyż przepust uniemożliwia kontynuowanie wycieczki. Za mostem rzeka przyspiesza, dno jest kamieniste. Głębokość nie przekracza 20cm. Często słychać odgłosy szorowania kajaka o dno rzeki. Po 50m prawy brzeg mocno podnosi się. Rosną piękne sosny, olsze i pojedyncze egzemplarze świerka. Szerokość rzeki w tym miejscu waha się od 2 do 4m. Trafiamy na małą

Źródło: www.ruciane-nida.pl

SZLAK KAJAKOWY IM. MICHAŁA KAJKI 23, 8 km

W 1994 roku pod patronatem Burmistrza Miasta i Gminy Orzysz uruchomiono "Orzyski Szlak Kajakowy im. M. Kajki". Szlak posiada połączenia małych i dużych jezior, co w efekcie stwarza szansę poznania nowych, rzadko odwiedzanych miejsc. Wiedzie terenem nizinnym i spokojnym, za to z bystrym nurtem. Na śródleśnych odcinkach znajdują się liczne zwalone drzewa, z reguły jednak dające się ominąć. Trudna, miejscami głęboka rzeka Orzysza, stawiająca kajakarzom wysokie wymagania, jest warta poświęcenia, ponieważ rewanżuje się niezwykle atrakcyjnymi widokami. Trasa szlaku: jezioro Zdedy - j. Lipińskie - j. Kraksztyn - j. Kaleńskie - j. Kalinki - j. Rostki - j. Orzysz - zatoka wierzbińska - kanał Orzyski - Rzeka Orzysza - j. Tyrkło - j. Śniardwy.